Ма́р’іна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́р’іна
Р. Ма́р’іна
Д. Ма́р’іну
В. Ма́р’іна
Т. Ма́р’інам
М. Ма́р’іне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мар’іна (в.) 4/251 (к.); 7/17

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ма́р’іна Го́рка г. Ма́рьина Го́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мар’іна Горка,

горад у Пухавіцкім р-не.

т. 10, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мар’іна Горка,

вадасховішча ў Пухавіцкім р-не.

т. 10, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мар’іна Горка (г.) 1/211 (к.), 513 (к.); 3/557; 5/197; 6/377; 7/17, 233; 8/632, 633; 9/468

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мар’іна Л. У. 7/117, 529

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кузьмічы́ i Ма́р’іна

т. 8, с. 565

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ма́р’іна Го́рка ж. Márjina Hórka n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мар’іна-Горскі саўгас-тэхнікум (Пухавіцкі р-н) 7/17; 9/374; 12/704 (табл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)