Verbum

анлайнавы слоўнік

марэ́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	марэ́навы	марэ́навая	марэ́навае	марэ́навыя
Р.	марэ́навага	марэ́навай марэ́навае	марэ́навага	марэ́навых
Д.	марэ́наваму	марэ́навай	марэ́наваму	марэ́навым
В.	марэ́навы (неадуш.) марэ́навага (адуш.)	марэ́навую	марэ́навае	марэ́навыя (неадуш.) марэ́навых (адуш.)
Т.	марэ́навым	марэ́навай марэ́наваю	марэ́навым	марэ́навымі
М.	марэ́навым	марэ́навай	марэ́навым	марэ́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марэ́навы I геол. море́нный

марэ́навы II бот. маре́новый, маре́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марэ́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да марэны ². // Атрыманы з карэнняў марэны. Марэнавая фарба.

2. Ярка-чырвоны, колеру марэны. Марэнавы колер.

3. у знач. наз. марэ́навыя, ‑ых. Назва сямейства пакрытанасенных раслін, да якога адносяцца марэна, хіннае дрэва, кафейнае дрэва і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марэ́на², -ы, мн. -ы, -рэ́н, ж.

Травяністая расліна сямейства марэнавых, з каранёў якой здабываецца чырвоная фарба.

|| прым. марэ́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́павы, -ая, -ае.

1. гл. крап.

2. Тое, што і марэнавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

море́нный геол. марэ́нны, марэ́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маре́новый марэ́навы;

маре́новая кра́ска марэ́навая фа́рба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гара́

1. Узвышша, любое высокае месца, высокі ўзгорак (БРС).

2. Невысокі марэнавы або пясчаны ўзгорак, звычайна круглы або закруглены ці стромкі з аднаго боку; гравійны пагорак (Рэч., Слаўг., Стол., Шчуч.).

3. Высокі бераг ракі (Дубр., Крыч.).

4. Высокае поле (Ваўк. Сцяшк., Рэч., Слаўг.).

5. Снежны пагорак; сумёт (Крыч., Слаўг.).

□ ур. Жаромская Гара (лес, поле) каля в. Улукі Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)