марша́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. марша́нцыя
Р. марша́нцыі
Д. марша́нцыі
В. марша́нцыю
Т. марша́нцыяй
марша́нцыяю
М. марша́нцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марша́нцыя ж., бот. марша́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маршанцыя

т. 10, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Маршанцыя 7/47, 296

- » - паліморфная 7/47, 296, 296—297 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

марша́нцыя

(н.-лац. marchantia)

пячоначны мох сям. маршанцыевых, які трапляецца на нізінных балотах, па берагах лясных рэчак, ручаёў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марша́нция бот. марша́нцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)