марфіні́зм, -у, м.

Нездаровая цяга да марфіну як наркотыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марфіні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. марфіні́зм
Р. марфіні́зму
Д. марфіні́зму
В. марфіні́зм
Т. марфіні́змам
М. марфіні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марфіні́зм, -му м., мед. морфини́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марфіні́зм, ‑у, м.

Нездаровая цяга да морфію як наркотыка; адзін з відаў наркаманіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марфінізм 7/42, гл. Наркаманія

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

марфіні́зм

(ад марфін)

хваравітая цяга да марфіну, адзін з відаў наркаманіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

морфини́зм мед. марфіні́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

morphinism

[ˈmɔrfɪ,nɪzəm]

n.

марфіні́зм -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)