марфо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марфо́лаг |
марфо́лагі |
| Р. |
марфо́лага |
марфо́лагаў |
| Д. |
марфо́лагу |
марфо́лагам |
| В. |
марфо́лага |
марфо́лагаў |
| Т. |
марфо́лагам |
марфо́лагамі |
| М. |
марфо́лагу |
марфо́лагах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марфо́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне марфалогіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
морфо́лог марфо́лаг, -га м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АСТРО́ЎСКІ Алесь Аляксандравіч
(н. 19.3.1957, г. Гродна),
бел. марфолаг. Д-р мед. н. (1993), праф. (1994). Скончыў Гродзенскі мед. ін-т (1980), працуе ў ім. Навук. працы па марфалагічным аналізе рэгенератарнага патэнцыялу эпідэрмісу, развіцці вытворных эпідэрмісу ў розных відах скурных трансплантатаў і выяўленні іх рэпаратыўных уласцівасцяў у млекакормячых, распрацоўцы мінімальна траўматычных спосабаў атрымання скурных трансплантатаў.
т. 2, с. 57
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)