мару́длівы, -ая, -ае.

Які павольна, без паспешлівасці робіць што-н.

|| наз. мару́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мару́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мару́длівы мару́длівая мару́длівае мару́длівыя
Р. мару́длівага мару́длівай
мару́длівае		 мару́длівага мару́длівых
Д. мару́дліваму мару́длівай мару́дліваму мару́длівым
В. мару́длівы (неадуш.)
мару́длівага (адуш.)		 мару́длівую мару́длівае мару́длівыя (неадуш.)
мару́длівых (адуш.)
Т. мару́длівым мару́длівай
мару́дліваю		 мару́длівым мару́длівымі
М. мару́длівым мару́длівай мару́длівым мару́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мару́длівы медли́тельный, неторопли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мару́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які павольна, без паспешлівасці робіць што‑н. [Якуб] скрозь сачыў за Сініцкім, не зводзячы з яго гарачых вачэй, як дзіця з марудлівага бацькі, што, прыехаўшы з кірмашу, ніяк не збярэцца паказаць прывезенага гасцінца. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́длівы lángsam; zögernd, záudernd (нерашучы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капатлі́вы, -ая, -ае (разм.).

Марудлівы, непаваротлівы.

|| наз. капатлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неруха́вы, -ая, -ае (разм.).

Непаваротлівы, марудлівы.

Н. чалавек.

|| наз. неруха́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медли́тельный мару́длівы, мару́дны; (медленный) паво́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неруха́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непаваротлівы, марудлівы. Нерухавая жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Марудлівы, непаваротлівы. Капатлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)