марте́н мет.

1. (печь) мартэ́н, -на м.;

2. (сталь) мартэ́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мартэ́н м.

1. (род. мартэ́на) марте́н, марте́новская печь;

2. (род. мартэ́ну) марте́н, марте́новская сталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мартэ́н

[рус. мартен < фр. martin, ад P. Martin = прозвішча фр. металурга (1824—1915)]

асобая печ для выплаўкі сталі; мартэнаўская печ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)