марсія́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марсія́нка |
марсія́нкі |
| Р. |
марсія́нкі |
марсія́нак |
| Д. |
марсія́нцы |
марсія́нкам |
| В. |
марсія́нку |
марсія́нак |
| Т. |
марсія́нкай
марсія́нкаю |
марсія́нкамі |
| М. |
марсія́нцы |
марсія́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марсія́нка,
гл. марсіяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марсія́не, ‑ян; адз. марсіянін, ‑а, м.; марсіянка, ‑і, ДМ ‑янцы; мн. марсіянкі, ‑нак; ж.
Назва ўяўных жыхароў планеты Марс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)