Марс м., астр., миф. Марс

марс м., мор. марс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́рс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́рс
Р. Ма́рса
Д. Ма́рсу
В. Ма́рс
Т. Ма́рсам
М. Ма́рсе

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́рс

‘пляцоўка на мачце’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́рс ма́рсы
Р. ма́рса ма́рсаў
Д. ма́рсу ма́рсам
В. ма́рс ма́рсы
Т. ма́рсам ма́рсамі
М. ма́рсе ма́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ма́рс

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́рс
Р. Ма́рса
Д. Ма́рсу
В. Ма́рса
Т. Ма́рсам
М. Ма́рсе

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марс мор. марс, род. ма́рса м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Марс астр., миф. Марс, род. Ма́рса м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марс, ‑а, м.

Невялікая пляцоўка на мачце карабля для назірання за гарызонтам і для работы з парусамі.

[Гал. mars.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марс (міфал.) 7/36; 9/152, 316

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Марс (в., Жлобінскі р-н) 4/453

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Марс,

старажытнаіталійскае бажаство.

т. 10, с. 129

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)