мармі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мармі́т |
мармі́ты |
| Р. |
мармі́та |
мармі́таў |
| Д. |
мармі́ту |
мармі́там |
| В. |
мармі́т |
мармі́ты |
| Т. |
мармі́там |
мармі́тамі |
| М. |
мармі́це |
мармі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мармі́т
(фр. marmite)
награвальны апарат для падтрымлівання ў гарачым стане прыгатаванай ежы; звычайна мае выгляд рухомай шафы, дзе знаходзяцца каструлі ў ванне з пастаянна гарачай вадой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)