мармела́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мармела́д
Р. мармела́ду
Д. мармела́ду
В. мармела́д
Т. мармела́дам
М. мармела́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мармела́д, -у, М -дзе, м.

Цукеркі з фруктова-ягаднага соку, жэлейных рэчываў і цукру.

|| прым. мармела́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мармела́д, -ду м. мармела́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мармела́д мармела́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мармела́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Кандытарскія вырабы з фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і патакай.

[Фр. marmelade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармелад

т. 10, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мармела́д

(фр. marmelade, ад парт. marmelada)

кандытарскі выраб з фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам у выглядзе жэле або цукерак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мармела́д ’кандытарскі выраб з фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і патакай’ (ТСБМ). З рус. мармелад ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 80). Форма ж мармуля́да ’тс’ (Жд. 1; драг., КЭС) паходзіць з польск. мовы, параўн. лэнчыцк. marmulada ’тс’. Абедзве з франц. marmelade < партуг. marmelada ’тс’ < marmelo ’айва’ — скажонае лац. melimēlum, melimēlon < ст.-грэч. μελίμηλον ’мядовы яблык, айва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мармала́д м (разм), мармела́д м кул Marmeláde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жэле́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіпы да жэле. // Зроблены з жэле. Жэлейны мармелад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)