маркірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Правесці (праводзіць) баразёнкі маркёрам².

2. Паставіць (ставіць) марку (у 2 знач.) на вырабах.

|| наз. маркірава́нне, -я, н. і маркіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. маркірава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маркіру́ю маркіру́ем
2-я ас. маркіру́еш маркіру́еце
3-я ас. маркіру́е маркіру́юць
Прошлы час
м. маркірава́ў маркірава́лі
ж. маркірава́ла
н. маркірава́ла
Загадны лад
2-я ас. маркіру́й маркіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час маркіру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маркірава́ць I несов., с.-х. маркирова́ть

маркірава́ць II несов., спец. (ставить клеймо) маркирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маркірава́ць ​1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Паставіць (ставіць) кляймо, марку на якім‑н. тавары, вырабе. Маркіраваць пасуду. Маркіраваць мыла.

[Ад фр. marquer — адзначаць.]

маркірава́ць ​2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Правесці (праводзіць) маркёрам ​2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго‑н. Маркіраваць поле для пасадкі памідораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркірава́ць камерц. markíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маркірава́ць

(фр. marquer = адзначаць)

1) ставіць кляймо, марку на якім-н. тавары, вырабе;

2) праводзіць маркёрам 2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго-н.;

3) адзначаць біткі пры гульні ў карты або ачкі пры гульні ў більярд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маркирова́ть несов.

1. с.-х. маркірава́ць;

2. (ставить клеймо) спец. маркірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маркірава́цца ​1, ‑руецца; незак.

Зал. да маркіраваць ​1.

маркірава́цца ​2, ‑руецца; незак.

Зал. да маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркірава́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць ​1.

маркірава́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркірава́нне ​1, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​1.

маркірава́нне ​2, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)