маркірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркірава́ны |
маркірава́ная |
маркірава́нае |
маркірава́ныя |
| Р. |
маркірава́нага |
маркірава́най
маркірава́нае |
маркірава́нага |
маркірава́ных |
| Д. |
маркірава́наму |
маркірава́най |
маркірава́наму |
маркірава́ным |
| В. |
маркірава́ны (неадуш.)
маркірава́нага (адуш.) |
маркірава́ную |
маркірава́нае |
маркірава́ныя (неадуш.)
маркірава́ных (адуш.) |
| Т. |
маркірава́ным |
маркірава́най
маркірава́наю |
маркірава́ным |
маркірава́нымі |
| М. |
маркірава́ным |
маркірава́най |
маркірава́ным |
маркірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маркірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркірава́ны |
маркірава́ная |
маркірава́нае |
маркірава́ныя |
| Р. |
маркірава́нага |
маркірава́най
маркірава́нае |
маркірава́нага |
маркірава́ных |
| Д. |
маркірава́наму |
маркірава́най |
маркірава́наму |
маркірава́ным |
| В. |
маркірава́ны (неадуш.)
маркірава́нага (адуш.) |
маркірава́ную |
маркірава́нае |
маркірава́ныя (неадуш.)
маркірава́ных (адуш.) |
| Т. |
маркірава́ным |
маркірава́най
маркірава́наю |
маркірава́ным |
маркірава́нымі |
| М. |
маркірава́ным |
маркірава́най |
маркірава́ным |
маркірава́ных |
Кароткая форма: маркірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маркірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркірава́ны |
маркірава́ная |
маркірава́нае |
маркірава́ныя |
| Р. |
маркірава́нага |
маркірава́най
маркірава́нае |
маркірава́нага |
маркірава́ных |
| Д. |
маркірава́наму |
маркірава́най |
маркірава́наму |
маркірава́ным |
| В. |
маркірава́ны (неадуш.)
маркірава́нага (адуш.) |
маркірава́ную |
маркірава́нае |
маркірава́ныя (неадуш.)
маркірава́ных (адуш.) |
| Т. |
маркірава́ным |
маркірава́най
маркірава́наю |
маркірава́ным |
маркірава́нымі |
| М. |
маркірава́ным |
маркірава́най |
маркірава́ным |
маркірава́ных |
Кароткая форма: маркірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маркірава́ны в разн. знач. маркиро́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маркірава́ны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць 1.
маркірава́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маркиро́ванный маркірава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тырча́ць, тырчэ́ць ‘тарчаць’ (ТСБМ., Нас., Бяльк., Ласт.; ашм., Стан., ТС; паст., рагач., в.-дзв., Сл. ПЗБ), ‘быць навідавоку’, ‘жыць абы-як’ (Нас.), тырча́ць, стырча́ць ‘вытыркацца’ (Некр. і Байк.): пусты колас у гору тырчыць (Сержп. Прык.). Параўн. укр. тирча́ти ‘тс’, рус. дыял. тырча́ть ‘грукаць, тарахцець’. Фанетычны варыянт да тарча́ць (гл.), мажліва, экспрэсіўна маркіраваны. Карскі (1, 258) дапускае змену першапачатковага *tъrk‑ па недастаткова ясных прычынах у сувязі з націскам і даўжынёй складу, звязаўшы з т. зв. «трэцім поўнагалоссем» у Шахматава. Узводзіцца да прасл. *tъrčati/*stъrčati ‘тс’ і, магчыма, звязанага генетична з чэш. tyčiti se ‘ўзвышацца’ (Махэк₂, 650). Гл. таксама Фасмер, 4, 88; ЕСУМ, 5, 573; Арол, 4, 88. Сюды ж тырчако́м ‘тарчма’ (Адм.), тырчко́м ‘тс’, ‘стаўма, у вертыкальным становішчы’ (ТСБМ, Нар. Гом.), тырчко́м, тырчма́, тыршма́ ‘тс’ (Сцяшк. Сл.), трышма́, тырьчма́ ‘тс’ (Бяльк.), тырчма́ ‘стаўма, старчаком’, ‘не прылягаючы, не прыстаючы’ (ТСБМ), тырчмако́м ‘тарчма’ (Бяльк.); тырча́нка жарт. ‘чарга’ (Мат. Маг. 2). Гл. таксама тарчма, торчма.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)