маркё́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркё́рскі |
маркё́рская |
маркё́рскае |
маркё́рскія |
| Р. |
маркё́рскага |
маркё́рскай
маркё́рскае |
маркё́рскага |
маркё́рскіх |
| Д. |
маркё́рскаму |
маркё́рскай |
маркё́рскаму |
маркё́рскім |
| В. |
маркё́рскі (неадуш.)
маркё́рскага (адуш.) |
маркё́рскую |
маркё́рскае |
маркё́рскія (неадуш.)
маркё́рскіх (адуш.) |
| Т. |
маркё́рскім |
маркё́рскай
маркё́рскаю |
маркё́рскім |
маркё́рскімі |
| М. |
маркё́рскім |
маркё́рскай |
маркё́рскім |
маркё́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маркёрскі (к маркёр I) маркёрский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маркёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да маркёра 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маркёр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая прыслужвае і вядзе падлік пры гульні ў більярд.
|| прым. маркёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)