Маркуці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маркуці́
Р. Маркуцё́ў
Д. Маркуця́м
В. Маркуці́
Т. Маркуця́мі
М. Маркуця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)