марксі́сцка-ле́нінскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марксі́сцка-ле́нінскі |
марксі́сцка-ле́нінская |
марксі́сцка-ле́нінскае |
марксі́сцка-ле́нінскія |
| Р. |
марксі́сцка-ле́нінскага |
марксі́сцка-ле́нінскай
марксі́сцка-ле́нінскае |
марксі́сцка-ле́нінскага |
марксі́сцка-ле́нінскіх |
| Д. |
марксі́сцка-ле́нінскаму |
марксі́сцка-ле́нінскай |
марксі́сцка-ле́нінскаму |
марксі́сцка-ле́нінскім |
| В. |
марксі́сцка-ле́нінскі (неадуш.)
марксі́сцка-ле́нінскага (адуш.) |
марксі́сцка-ле́нінскую |
марксі́сцка-ле́нінскае |
марксі́сцка-ле́нінскія (неадуш.)
марксі́сцка-ле́нінскіх (адуш.) |
| Т. |
марксі́сцка-ле́нінскім |
марксі́сцка-ле́нінскай
марксі́сцка-ле́нінскаю |
марксі́сцка-ле́нінскім |
марксі́сцка-ле́нінскімі |
| М. |
марксі́сцка-ле́нінскім |
марксі́сцка-ле́нінскай |
марксі́сцка-ле́нінскім |
марксі́сцка-ле́нінскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марксі́сцка-ле́нінскі маркси́стско-ле́нинский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марксі́сцка-ле́нінскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да марксізма-ленінізма; які адлюстроўвае прынцыпы марксізма-ленінізма. Камуністы Злучаных Штатаў настойліва змагаюцца за захаванне партыі, за ўмацаванне адзінства яе радоў на аснове выпрабаваных марксісцка-ленінскіх прынцыпаў. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марксистско-ле́нинский марксі́сцка-ле́нінскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фракцы́йнасць, ‑і, ж.
Наяўнасць фракцый 1 (у 3 знач.). Усякае праяўленне фракцыйнасці і групаўшчыны несумяшчальна з марксісцка-ленінскай партыйнасцю, з прабываннем у партыі. Статут КПСС.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
идеоло́гия ідэало́гія, -гіі ж.;
коммунисти́ческая идеоло́гия камуністы́чная ідэало́гія;
маркси́стско-ле́нинская идеоло́гия ист. марксі́сцка-ле́нінская ідэало́гія.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ідэало́гія, ‑і, ж.
Сістэма ідэй, уяўленняў, палітычных, філасофскіх, мастацкіх і інш. поглядаў, якія характарызуюць тое або іншае грамадства, клас; светапогляд. Марксісцка-ленінская ідэалогія. Пралетарская ідэалогія. Буржуазная ідэалогія.
[Ад грэч. idea — паняцце і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
светапо́глядны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да светапогляду. Станоўчую ролю ва ўдасканаленні марксісцка-ленінскай адукацыі моладзі адыграла аднаўленне навучальнага часу на выкладанне ў ВНУ светапоглядных дысцыплін, выдзяленне ў самастойны прадмет праблем навуковага камунізма. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапага́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Распаўсюджванне ў масах і тлумачэнне якіх‑н. ідэй, ведаў, вучэння. Прапаганда марксісцка-ленінскай тэорыі. Антырэлігійная прапаганда. // Ідэйнае ўздзейнічанне на шырокія масы, якое носіць палітычны характар. Імперыялістычная прапаганда непазбежнасці вайны.
[Ад лац. propaganda — тое, што трэба распаўсюджваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эстэ́тык, ‑а, м.
1. Тое, што і эстэт.
2. Тэарэтык мастацтва, спецыяліст па эстэтыцы (у 1 знач.). Сучасныя буржуазныя эстэтыкі і рэвізіяністы, ведучы наступленне на асноўныя прынцыпы марксісцка-ленінскай эстэтыкі, сцвярджаюць, што прынцып партыйнасці чужы творчасці. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)