Мардоўцаў Данііл Лукіч

т. 10, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мардо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мардо́вец мардо́ўцы
Р. мардо́ўца мардо́ўцаў
Д. мардо́ўцу мардо́ўцам
В. мардо́ўца мардо́ўцаў
Т. мардо́ўцам мардо́ўцамі
М. мардо́ўцу мардо́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мардо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мардвы, мардоўцаў. Мардоўскія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)