назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| маргані́зму | |
| маргані́зму | |
| маргані́змам | |
| маргані́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| маргані́зму | |
| маргані́зму | |
| маргані́змам | |
| маргані́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
[ад
кірунак у генетыцы, паводле якога крыніцай зменнасці арганізмаў з’яўляюцца мутацыі генаў або змены іх становішча.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
моргани́зм
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)