ма́рганцавы, -ая, -ае.

1. гл. марганец.

2. Які змяшчае марганцавую соль.

М. раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́рганцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́рганцавы ма́рганцавая ма́рганцавае ма́рганцавыя
Р. ма́рганцавага ма́рганцавай
ма́рганцавае		 ма́рганцавага ма́рганцавых
Д. ма́рганцаваму ма́рганцавай ма́рганцаваму ма́рганцавым
В. ма́рганцавы (неадуш.)
ма́рганцавага (адуш.)		 ма́рганцавую ма́рганцавае ма́рганцавыя (неадуш.)
ма́рганцавых (адуш.)
Т. ма́рганцавым ма́рганцавай
ма́рганцаваю		 ма́рганцавым ма́рганцавымі
М. ма́рганцавым ма́рганцавай ма́рганцавым ма́рганцавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́рганцавы ма́рганцевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рганцавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марганцу. // У склад якога ўваходзіць марганец. Марганцавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рганец, -нцу, м.

Хімічны элемент, цвёрды метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ма́рганцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Марганцавы шпат, гл. Радахразіт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

марганцавы шпат

т. 10, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́рганцевый ма́рганцавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марганцо́вый ма́рганцавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)