мара́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мара́лавы мара́лавая мара́лавае мара́лавыя
Р. мара́лавага мара́лавай
мара́лавае		 мара́лавага мара́лавых
Д. мара́лаваму мара́лавай мара́лаваму мара́лавым
В. мара́лавы (неадуш.)
мара́лавага (адуш.)		 мара́лавую мара́лавае мара́лавыя (неадуш.)
мара́лавых (адуш.)
Т. мара́лавым мара́лавай
мара́лаваю		 мара́лавым мара́лавымі
М. мара́лавым мара́лавай мара́лавым мара́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мара́лавы мара́лий;

~выя ро́гі — мара́льи рога́;

м. запаве́днік — мара́лий запове́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мара́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марала. Маралавыя рогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны сібірскі алень з вялікімі рагамі.

|| прым. мара́лавы, -ая, -ае.

Маралавыя рогі.

М. запаведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маралавы корань

т. 10, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мара́лий мара́лавы;

мара́льи рога́ мара́лавыя ро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

леўзе́я

(н.-лац. leuzea, ад гр. leusso = гляджу)

травяністая расліна сям. складанакветных з пёрыста-рассечаным лісцем і фіялетавымі кветкамі, пашыраная пераважна ў Сібіры і Сярэд. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая; маралавы корань.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)