Мапу́ту

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Мапу́ту
Р. Мапу́ту
Д. Мапу́ту
В. Мапу́ту
Т. Мапу́ту
М. Мапу́ту

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мапу́ту г. Мапу́ту нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мапуту

т. 10, с. 101

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мапу́ту нескл. м. Mapúto n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Maputo

[məˈpu:toʊ]

г. Мапу́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЛАРЭ́НСУ-МА́РКІШ

(Lourenęo Marques),

назва г. Мапуту да 1976.

т. 9, с. 140

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)