назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мані́пулы | ||
| мані́пулы | мані́пул | |
| мані́пуле | мані́пулам | |
| мані́пулу | мані́пулы | |
| мані́пулай мані́пулаю |
мані́пуламі | |
| мані́пуле | мані́пулах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
старажытнарымская вайсковая адзінка, якая складаецца з дзвюх цэнтурый 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мані́пул
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мані́пул | мані́пулы | |
| мані́пулаў | ||
| мані́пулу | мані́пулам | |
| мані́пул | мані́пулы | |
| мані́пулам | мані́пуламі | |
| мані́пуле | мані́пулах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)