манья́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манья́чка манья́чкі
Р. манья́чкі манья́чак
Д. манья́чцы манья́чкам
В. манья́чку манья́чак
Т. манья́чкай
манья́чкаю		 манья́чкамі
М. манья́чцы манья́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манья́чка ж. манья́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манья́чка манья́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манья́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да маньяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манья́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, апантаны маніяй.

|| ж. манья́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. манья́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

maniaczka

ж. маньячка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maniac

[ˈmeɪniæk]

n.

манья́к -а m., манья́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)