манцані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манцані́т |
манцані́ты |
| Р. |
манцані́ту |
манцані́таў |
| Д. |
манцані́ту |
манцані́там |
| В. |
манцані́т |
манцані́ты |
| Т. |
манцані́там |
манцані́тамі |
| М. |
манцані́це |
манцані́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
манцані́т
(ад іт. Monzoni = назва гары ў Альпах)
магматычная горная парода, якая складаецца пераважна з каліевага палявога шпату і плагіяклазу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)