манумента́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да стварэння манументаў, помнікаў, да афармлення архітэктурных збудаванняў.

2. Велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю.

М. будынак.

3. Грунтоўны, глыбокі па змесце.

М. твор.

Манументальнае даследаванне.

|| наз. манумента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манумента́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манумента́льны манумента́льная манумента́льнае манумента́льныя
Р. манумента́льнага манумента́льнай
манумента́льнае		 манумента́льнага манумента́льных
Д. манумента́льнаму манумента́льнай манумента́льнаму манумента́льным
В. манумента́льны (неадуш.)
манумента́льнага (адуш.)		 манумента́льную манумента́льнае манумента́льныя (неадуш.)
манумента́льных (адуш.)
Т. манумента́льным манумента́льнай
манумента́льнаю		 манумента́льным манумента́льнымі
М. манумента́льным манумента́льнай манумента́льным манумента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манумента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манумента́льны манумента́льная манумента́льнае манумента́льныя
Р. манумента́льнага манумента́льнай
манумента́льнае		 манумента́льнага манумента́льных
Д. манумента́льнаму манумента́льнай манумента́льнаму манумента́льным
В. манумента́льны (неадуш.)
манумента́льнага (адуш.)		 манумента́льную манумента́льнае манумента́льныя (неадуш.)
манумента́льных (адуш.)
Т. манумента́льным манумента́льнай
манумента́льнаю		 манумента́льным манумента́льнымі
М. манумента́льным манумента́льнай манумента́льным манумента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манумента́льны в разн. знач. монумента́льный;

м. буды́нак — монумента́льное зда́ние;

м. до́след — монумента́льный о́пыт;

~нае маста́цтва — монумента́льное иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манумента́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўражвае сваёй магутнасцю; велічны, грандыёзны. На нашых вачах з руін узнімаюцца манументальныя дамы, праспекты і вуліцы мяняюць напрамкі. Лобан. Грандыёзны ансамбль увенчаны манументальнай 13‑метровай фігурай савецкага воіна-вызваліцеля. «Маладосць». // перан. Вялікі, рослы, мажны (пра чалавека). Устаў з свайго месца манументальны Пацяроб і ўладна супакоіў публіку. Зарэцкі.

2. перан. Грунтоўны, глыбокі па зместу. Манументальная проза.

3. Выражаны ў грандыёзных формах. Манументальнае мастацтва. Манументальны жывапіс. □ У сваіх манументальных роспісах і пано мастак [Шагал] не адмаўляецца ад улюбёнай звычкі паказваць людзей у рэальным становішчы. Шматаў.

[Ад лац. monumentalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манумента́льны monumentál; gewáltig, gróßartig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

манумента́льны

(лац. monumentalis)

1) велічны, грандыёзны (напр. м-ае збудаванне);

м-ае мастацтва — род пластычнага мастацтва, які ахоплівае помнікі, манументы, жывапіснае і скульптурнае аздабленне будынкаў і інш.;

2) перан. грунтоўны, глыбокі па зместу (напр. м-ае даследаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манумента́льны

(лац. monumentalis)

1) велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю (напр. м-ае збудаванне);

2) перан. грунтоўны, глыбокі па зместу (напр. м-ае даследаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Манументальны жывапіс 6/530; 10/647

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дэкарацы́йна-манумента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкарацы́йна-манумента́льны дэкарацы́йна-манумента́льная дэкарацы́йна-манумента́льнае дэкарацы́йна-манумента́льныя
Р. дэкарацы́йна-манумента́льнага дэкарацы́йна-манумента́льнай
дэкарацы́йна-манумента́льнае		 дэкарацы́йна-манумента́льнага дэкарацы́йна-манумента́льных
Д. дэкарацы́йна-манумента́льнаму дэкарацы́йна-манумента́льнай дэкарацы́йна-манумента́льнаму дэкарацы́йна-манумента́льным
В. дэкарацы́йна-манумента́льны (неадуш.)
дэкарацы́йна-манумента́льнага (адуш.)		 дэкарацы́йна-манумента́льную дэкарацы́йна-манумента́льнае дэкарацы́йна-манумента́льныя (неадуш.)
дэкарацы́йна-манумента́льных (адуш.)
Т. дэкарацы́йна-манумента́льным дэкарацы́йна-манумента́льнай
дэкарацы́йна-манумента́льнаю		 дэкарацы́йна-манумента́льным дэкарацы́йна-манумента́льнымі
М. дэкарацы́йна-манумента́льным дэкарацы́йна-манумента́льнай дэкарацы́йна-манумента́льным дэкарацы́йна-манумента́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)