манта́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. манта́цтва
Р. манта́цтва
Д. манта́цтву
В. манта́цтва
Т. манта́цтвам
М. манта́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манта́цтва ср., разг. мотовство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мотовство́ матаўство́, -ва́ ср., мата́нне, -ння ср., манта́чанне, -ння ср., манта́цтва, -ва ср.; марнатра́ўства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)