ма́нсі, нескл., м. і ж. і мансі́йцы, -аў, адз. мансіе́ц, -сійца, м.

Народ уграфінскай моўнай групы, які насяляе Ханты-Мансійскую аўтаномную акругу, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мансі́йка, -і, ДМ -сійцы, мн. -і, -сіе́к.

|| прым. ма́нсі, нязм. і мансі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мансі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мансі́йка мансі́йкі
Р. мансі́йкі мансі́ек
Д. мансі́йцы мансі́йкам
В. мансі́йку мансі́ек
Т. мансі́йкай
мансі́йкаю		 мансі́йкамі
М. мансі́йцы мансі́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мансі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мансі́ец мансі́йцы
Р. мансі́йца мансі́йцаў
Д. мансі́йцу мансі́йцам
В. мансі́йца мансі́йцаў
Т. мансі́йцам мансі́йцамі
М. мансі́йцу мансі́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манси́ец мансі́ец, -сі́йца м.;

манси́йцы мн. мансі́йцы, -цаў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)