мано́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Аптычны прыбор для аднаго вока, які ўстаўляецца ў вачніцу замест акуляраў.

М. на шнурку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мано́кль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мано́кль мано́клі
Р. мано́кля мано́кляў
Д. мано́клю мано́клям
В. мано́кль мано́клі
Т. мано́клем мано́клямі
М. мано́клі мано́клях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мано́кль м. моно́кль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мано́кль, ‑я, м.

Круглае аптычнае шкло для аднаго вока, якое ўстаўляецца ў вачніцу і ўжываецца замест акуляраў або пенснэ. «Гвардыя першай пойдзе на фронт», — паведамляў якісь дэндзі, з маноклем у воку. Гартны.

[Ад грэч. monós — адзін і лац. oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манокль

т. 10, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мано́кль м Monókel n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мано́кль

(фр. monocle, ад п.-лац. monoculus = аднавокі)

круглае аптычнае шкло для аднаго вока, якое ўжываецца замест акуляраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

моно́кль мано́кль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

monokl

м. манокль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

eyeglass [ˈaɪgla:s] n.

1. лі́нза; мано́кль

2. pl. eyeglasses AmE акуля́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)