манжэ́та, -ы, ДМ -жэ́це, мн. -ы, -жэ́т, ж.

Прышыты ці прышпілены абшлаг рукава кашулі, блузкі і інш.

|| прым. манжэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манжэ́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манжэ́та манжэ́ты
Р. манжэ́ты манжэ́т
Д. манжэ́це манжэ́там
В. манжэ́ту манжэ́ты
Т. манжэ́тай
манжэ́таю		 манжэ́тамі
М. манжэ́це манжэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манжэ́та ж.

1. манже́та, манже́т м.; обшла́г м.;

2. тех. (кольцо) манже́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манжэ́та ж

1. Manschétte f -, -n; Úmschlag m -(e)s, -schläge (на штанах);

2. тэх Manschétte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

манжэ́та

(рус. манжета, ад фр. manchette)

1) прышыты або прышпілены абшлаг рукава ў сарочцы, блузцы;

2) тэх. кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манжэ́та, ‑ы, ДМ ‑жэце, ж. і манжэ́т, ‑а, М ‑жэце, м.

1. Абшлаг або абшыўка рукава кашулі, блузкі, калашыны штаноў і інш. [Маладая жанчына] была ў доўгай цёмнай сукенцы з карункавым каўняром і такімі ж манжэтамі. Арабей.

2. Спец. Кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб. // Павязка ў апараце, які служыць для вымярэння ціску крыві. [Авіяцыйны ўрач] акуратна абхапіў руку Сцяпанава чорным манжэтам. Вымяраў крывяны ціск, паслухаў сэрца, лёгкія. Алешка.

[Фр. manchette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манже́та манжэ́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшэ́ўка, -і, ДМ -шэ́ўцы, мн. -і, -шэ́вак, ж.

Ніжняя прышыўная частка ў адзенні, адварот манжэта.

|| прым. абшэ́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манжэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манжэ́т манжэ́ты
Р. манжэ́та манжэ́таў
Д. манжэ́ту манжэ́там
В. манжэ́т манжэ́ты
Т. манжэ́там манжэ́тамі
М. манжэ́це манжэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манжэ́ты (ед. манжэ́та ж.) манже́ты; обшлага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)