мане́ўраны, -ая, -ае.

1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.), без доўгачасовых умацаванняў.

Манеўраная вайна.

2. Здольны хутка мяняць напрамак руху.

М. крэйсер.

|| наз. мане́ўранасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́ўраны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мане́ўраны мане́ўраная мане́ўранае мане́ўраныя
Р. мане́ўранага мане́ўранай
мане́ўранае		 мане́ўранага мане́ўраных
Д. мане́ўранаму мане́ўранай мане́ўранаму мане́ўраным
В. мане́ўраны (неадуш.)
мане́ўранага (адуш.)		 мане́ўраную мане́ўранае мане́ўраныя (неадуш.)
мане́ўраных (адуш.)
Т. мане́ўраным мане́ўранай
мане́ўранаю		 мане́ўраным мане́ўранымі
М. мане́ўраным мане́ўранай мане́ўраным мане́ўраных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мане́ўраны в разн. знач. манёвренный;

~ная вайна́ — манёвренная война́;

~ныя атра́ды — манёвренные отря́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́ўраны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.), без доўгачасовых умацаванняў; проціл. пазіцыйны. Манеўраная вайна.

2. Здольны хутка мяняць напрамак руху. Манеўраныя атрады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́ўраны Manöver- [-vər-], Manövrier- [-´vri:r-];

мане́ўраная гру́па вайск. Manövergruppe f -, -n;

мане́ўраная вайна́ Bewégungskrieg m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазіцы́йна-мане́ўраны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазіцы́йна-мане́ўраны пазіцы́йна-мане́ўраная пазіцы́йна-мане́ўранае пазіцы́йна-мане́ўраныя
Р. пазіцы́йна-мане́ўранага пазіцы́йна-мане́ўранай
пазіцы́йна-мане́ўранае		 пазіцы́йна-мане́ўранага пазіцы́йна-мане́ўраных
Д. пазіцы́йна-мане́ўранаму пазіцы́йна-мане́ўранай пазіцы́йна-мане́ўранаму пазіцы́йна-мане́ўраным
В. пазіцы́йна-мане́ўраны (неадуш.)
пазіцы́йна-мане́ўранага (адуш.)		 пазіцы́йна-мане́ўраную пазіцы́йна-мане́ўранае пазіцы́йна-мане́ўраныя (неадуш.)
пазіцы́йна-мане́ўраных (адуш.)
Т. пазіцы́йна-мане́ўраным пазіцы́йна-мане́ўранай
пазіцы́йна-мане́ўранаю		 пазіцы́йна-мане́ўраным пазіцы́йна-мане́ўранымі
М. пазіцы́йна-мане́ўраным пазіцы́йна-мане́ўранай пазіцы́йна-мане́ўраным пазіцы́йна-мане́ўраных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манёвренный мане́ўраны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manewrowy

manewrow|y

1. манеўраны;

wojna ~a — манеўраная вайна;

2. манеўровы;

parowóz ~y — манеўровы паравоз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ДАЎГАКРЫ́ЛЫЯ, стрыжападобныя (Apodiformes),

атрад птушак. З сям.: стрыжы, калібры, чубатыя стрыжы (Hemiprochidae). Больш за 420 відаў. Пашыраны ўсюды, асабліва ў тропіках. На Беларусі трапляецца стрыж чорны (Apus apus).

Маса 1,6—140 г. Крылы доўгія і вузкія з пакарочанай плечавой косцю і кароткімі другараднымі махавымі пер’ямі, што забяспечвае хуткі манеўраны палёт. Большую ч. дня праводзяць у паветры, на зямлі бездапаможныя, узляцець з роўнай паверхні не могуць. Т-ра цела можа часова зніжацца і птушкі ўпадаюць у здранцвенне. Нясуць 1—6 яец.

т. 6, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wéndig

a

1) руха́вы, паваро́тлівы

2) спры́тны, выкру́тлівы, пракідкі́

3) мане́ўраны (тс. перан.)

ein ~es Pferd — до́бра аб’е́зджаны конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)