манеке́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

|| прым. манеке́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манеке́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манеке́н манеке́ны
Р. манеке́на манеке́наў
Д. манеке́ну манеке́нам
В. манеке́н манеке́ны
Т. манеке́нам манеке́намі
М. манеке́не манеке́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манеке́н манеке́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манеке́н в разн. знач. манеке́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манекен

т. 10, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

манеке́н, ‑а, м.

1. Чалавечая фігура, лялька з дрэва або іншага матэрыялу, якая служыць для паказу адзення. // Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

2. Спец. Драўляная фігура чалавека з рухомымі рукамі і нагамі, якой карыстаюцца мастакі для зарысоўкі розных поз чалавека.

[Фр. mannequin ад фламандскага manekin — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеке́н м (лялька) Mánnequin [-kɛ̃] n, m -s, -s; Modéllpuppe f -, -n, Schnéiderpuppe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

манеке́н

(фр. mannequin, ад гал. mannekijn = чалавек)

фігура з дрэва або пап’е-машэ ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манеке́н

(фр. mannequin)

фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення (у атэлье, вітрынах магазінаў і г. д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

manekin

м. манекен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)