мандары́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандары́нка |
мандары́нкі |
| Р. |
мандары́нкі |
мандары́нак |
| Д. |
мандары́нцы |
мандары́нкам |
| В. |
мандары́нку |
мандары́нкі |
| Т. |
мандары́нкай
мандары́нкаю |
мандары́нкамі |
| М. |
мандары́нцы |
мандары́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мандары́нка ж., зоол. мандари́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мандари́нка зоол. мандары́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)