мандалі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент з авальным корпусам.

|| прым. мандалі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мандалі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мандалі́на мандалі́ны
Р. мандалі́ны мандалі́н
Д. мандалі́не мандалі́нам
В. мандалі́ну мандалі́ны
Т. мандалі́най
мандалі́наю		 мандалі́намі
М. мандалі́не мандалі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мандалі́на ж. мандоли́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мандалі́на, ‑ы, ж.

Музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

[Іт. mandolino памянш. ад mandola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мандаліна

т. 10, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мандалі́на ж муз Mandolíne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мандалі́на

(іт. mandolina)

музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мандалі́на ’музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 84), запазычана з рус. мовы, якое з ням. Mandoline ці франц. mandoline < італ. mandolina. Апошняе з’яўляецца дэмінутывам да mandola ’мандаліна-альт’ (Фасмер, 2, 568) < ст.-італ. mandora < лац. pandūra ’трохструнны музычны інструмент’ (Голуб-Ліер, 301). Варш. сл. (2, 871) польск. mandolina (з якога магло быць запазычана і бел. слова) выводзіць з mando(r)la ’міндаль’ — паводле падабенства да яго быў названы музычны інструмент.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мандоли́на мандалі́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мандо́ла, ‑ы, ж.

Разнавіднасць мандаліны — мандаліна-альт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)