манго́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манго́лка манго́лкі
Р. манго́лкі манго́лак
Д. манго́лцы манго́лкам
В. манго́лку манго́лак
Т. манго́лкай
манго́лкаю		 манго́лкамі
М. манго́лцы манго́лках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манго́лка,

гл. манголы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манго́лы, -аў, адз. -го́л, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Манголіі.

|| ж. манго́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. манго́льскі, -ая, -ае.

Мангольскія плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

монго́лка манго́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mongol​1 [ˈmɒŋgəl] n. манго́л; манго́лка;

the Mongols манго́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mongołka

ж. манголка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mongolian​1 [mɒŋˈgəʊliən] n.

1. манго́л; манго́лка

2. манго́льская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манго́лы, ‑аў; адз. мангол, ‑а, м.; манголка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. манголкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Мангольскай Народнай Рэспублікі і Унутранай Манголіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mongol

[ˈmɑ:ŋgəl]

1.

n.

1) манго́л -а m., манго́лка f.

2) манго́льская мо́ва

2.

adj.

манго́льскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)