манго́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манго́л манго́лы
Р. манго́ла манго́лаў
Д. манго́лу манго́лам
В. манго́ла манго́лаў
Т. манго́лам манго́ламі
М. манго́ле манго́лах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манго́л,

гл. манголы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манго́л м Mongóle m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

монго́л манго́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mongol​1 [ˈmɒŋgəl] n. манго́л; манго́лка;

the Mongols манго́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mongoł

м. мангол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mongolian​1 [mɒŋˈgəʊliən] n.

1. манго́л; манго́лка

2. манго́льская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mongóle

m -n, -n манго́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манго́лы, ‑аў; адз. мангол, ‑а, м.; манголка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. манголкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Мангольскай Народнай Рэспублікі і Унутранай Манголіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mongol

[ˈmɑ:ŋgəl]

1.

n.

1) манго́л -а m., манго́лка f.

2) манго́льская мо́ва

2.

adj.

манго́льскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)