ма́нга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ма́нга ма́нга
Р. ма́нга ма́нга
Д. ма́нга ма́нга
В. ма́нга ма́нга
Т. ма́нга ма́нга
М. ма́нга ма́нга

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́нга, нескл., н.

Трапічнае пладовае дрэва сямейства сумахавых, а таксама яго салодкі духмяны плод.

|| прым. ма́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нга нескл., ср., бот. ма́нго

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́нга, нескл., н.

1. Трапічнае пладовае дрэва.

2. Салодкі духмяны жоўта-зялёнага колеру плод гэтага дрэва.

[Ад малайск. mangā.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манга

т. 10, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́нга н бат

1. (плод) Mángo m -s, -s;

2. (дрэва) Mángobaum m -s, -bäume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́нга

(англ. mango, ад тамільск. mānkāj)

вечназялёнае дрэва сям. анакардыевых, пашыранае ў тропіках, а таксама салодкі духмяны плод гэтага дрэва жоўта-зялёнага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́нго бот. ма́нга нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mango [ˈmæŋgəʊ] n. bot. ма́нга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манга. Мангавае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)