манато́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
манато́нна манато́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манато́нна нареч. моното́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моното́нно нареч. манато́нна, аднаста́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднагу́чны, ‑ая, ‑ае.

Які аднастайна, манатонна гучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бубні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; незак., што і без дап. (разм.).

1. Біць у бубен, барабаніць.

2. перан. Гаварыць хутка, неразборліва, манатонна.

Б. сабе пад нос.

|| зак. прабубні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sing-song​2 [ˈsɪŋsɒŋ] adj. вы́маўлены нараспе́ў; манато́нны;

in a sing-song manner манато́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паталдо́ніць

‘некаторы час талдоніць - паўтараць адно і тое ж, гаварыць, чытаць манатонна што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паталдо́ню паталдо́нім
2-я ас. паталдо́ніш паталдо́ніце
3-я ас. паталдо́ніць паталдо́няць
Прошлы час
м. паталдо́ніў паталдо́нілі
ж. паталдо́ніла
н. паталдо́ніла
Загадны лад
2-я ас. паталдо́нь паталдо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час паталдо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

monotonously

[məˈnɑ:tənəsli]

adv.

1) аднато́нна, манато́нна

2) аднаста́йна; ну́дна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chant​2 [tʃɑ:nt] v.

1. спява́ць, пець;

chant smb.’s praises апява́ць, усхваля́ць каго́-н.

2. манато́нна пець

3. гавары́ць або́ чыта́ць нараспе́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэкламава́ць deklamíeren vt, rezitíeren vt, vórtragen* vt;

манато́нна дэкламава́ць herúnterleiern аддз. vt;

дэкламава́ць верш ein Gedícht vórtragen* [rezitíeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)