манаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манаско́п |
манаско́пы |
| Р. |
манаско́па |
манаско́паў |
| Д. |
манаско́пу |
манаско́пам |
| В. |
манаско́п |
манаско́пы |
| Т. |
манаско́пам |
манаско́памі |
| М. |
манаско́пе |
манаско́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
манаско́п
(ад мана- + -скогі)
тэлевізійная трубка для перадачы нерухомага адлюстравання (напр. табліцы для праверкі і настройкі тэлевізійнай апаратуры).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)