манако́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манако́к манако́кі
Р. манако́ка манако́каў
Д. манако́ку манако́кам
В. манако́к манако́кі
Т. манако́кам манако́камі
М. манако́ку манако́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манако́к

(фр. monocoque, ад гр. monos = адзін + фр. coque = корпус)

бескаркасны фюзеляж самалётаў, які складаецца толькі з абшыўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)