манаве́рш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манаве́рш |
манаве́ршы |
| Р. |
манаве́рша |
манаве́ршаў |
| Д. |
манаве́ршу |
манаве́ршам |
| В. |
манаве́рш |
манаве́ршы |
| Т. |
манаве́ршам |
манаве́ршамі |
| М. |
манаве́ршы |
манаве́ршах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
манаве́рш
(ад мана- + верш)
верш, які складаецца з аднаго радка; аднарадковік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)