малі́йцы, -цаў мали́йцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малі́йцы, ‑аў; адз. маліец, ‑лійца, м.; малійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. малійкі, ‑ліек; ж.

Народ Рэспублікі Малі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. малі́йка малі́йкі
Р. малі́йкі малі́ек
Д. малі́йцы малі́йкам
В. малі́йку малі́ек
Т. малі́йкай
малі́йкаю		 малі́йкамі
М. малі́йцы малі́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малі́ец,

гл. малійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малі́йка,

гл. малійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малі́ец малі́йцы
Р. малі́йца малі́йцаў
Д. малі́йцу малі́йцам
В. малі́йца малі́йцаў
Т. малі́йцам малі́йцамі
М. малі́йцу малі́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)