маля́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на малярыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маля́рык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маля́рык маля́рыкі
Р. маля́рыка маля́рыкаў
Д. маля́рыку маля́рыкам
В. маля́рыка маля́рыкаў
Т. маля́рыкам маля́рыкамі
М. маля́рыку маля́рыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маля́рык м., разг. маля́рик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маля́рык, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе на малярыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маля́рик мед., разг. маля́рык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)