маляри́я мед. маляры́я, -ры́і ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маляры́я ж., мед. маляри́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тра́сца ж., разг. лихора́дка, маляри́я;
◊ адна́ т. — оди́н чёрт;
т. ў бок — чёрта лы́сого
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Маляры́я, лудз. малярэй, круп. малярэя ’інфекцыйнае захворванне з характэрным для яго прыступам ліхаманкі’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ). З рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88), у якой маляри́я паходзіць з італ. malaria < mala aria ’дрэннае паветра’ (malo з лац. malus ’дрэнны’). Меркавалі, што выпарэнні з балот былі прычынай ліхаманкі (Голуб-Ліер, 300).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)