Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
малю́ткам.иж.малю́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малю́ткамалю́тка, -кі м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
малю́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Маленькае дзіця. //перан. Аб кім‑, чым‑н. вельмі маленькім (ростам, памерамі). Кніжка-малютка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малю́ткам, ж
1. Kléine (sub) m, f -n, -n;
2. (рэч) Míni-;
ло́дка-малю́тка Míniboot n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
малютка
Том: 17, старонка: 251.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Малю́та ’дробная рыба’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), малю́тка ’маленькае дзіця, хто-небудзь, што-небудзь вельмі маленькае’ (ТСБМ). Рус.малю́тка, малю́та ’тс’, ’дарослы гарэза сярод дзяцей’, укр. ’малыш’, польск.maluta ’дзіця’, ’драбяза, чарвячок’, malutka ’дзяўчына’, чэш.malutký, malitký ’маленькі’, в.-луж.małutki, н.-луж.małutučki ’вельмі маленькі’. Паўн.-слав.malʼuta. Да малы́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
maleństwo
н.
1.малютка;
2.уст. маленства; дзяцінства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Маху́тка ’крышачка’, ’малютка’ (Нас.). Да ма́ханькі (гл.). Утворана пры дапамозе суфікса ‑ут‑ (балтыйскім адпаведнікам да якога з’яўляецца літ.‑ut‑as, ‑ut‑is).