малю́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

Беспазваночная жывёліна, мяккае цела якой пакрыта ракавінай.

Марскія малюскі.

|| прым. малю́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малю́ск

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малю́ск малю́скі
Р. малю́ска малю́скаў
Д. малю́ску малю́скам
В. малю́ска малю́скаў
Т. малю́скам малю́скамі
М. малю́ску малю́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малю́ск м., зоол. моллю́ск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малю́ск м заал Mollske f -, -n, Wichtier n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Малю́ск ’беспазваночная жывёліна, мягкае цела якой накрыта ракавінкамі’ (ТСБМ) запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88), у якой моллюск ’тс’ — з франц. mollusque < лац. molluscus ’мяккі, мяккацелы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

малюск кантагіёзны

т. 10, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мі́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Ядомы двухстворкавы марскі малюск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моллю́ск зоол. малю́ск, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́стрыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж.

Ядомы марскі малюск.

|| прым. ву́стрычны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жамчу́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Малюск, у ракавіне якога ўтвараецца жэмчуг.

Марская ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)