мальты́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мальты́ец |
мальты́йцы |
| Р. |
мальты́йца |
мальты́йцаў |
| Д. |
мальты́йцу |
мальты́йцам |
| В. |
мальты́йца |
мальты́йцаў |
| Т. |
мальты́йцам |
мальты́йцамі |
| М. |
мальты́йцу |
мальты́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мальты́ец м. Maltéser f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мальти́ец мальты́ец, -ты́йца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Maltese1 [ˌmɔ:lˈti:z] n.
1. мальты́ец; мальты́йка
2. мальты́йская мо́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)