назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Малько́ў | |
| Малька́м | |
| Малька́мі | |
| Малька́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Малько́ў | |
| Малька́м | |
| Малька́мі | |
| Малька́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
малёк
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
малё́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| малё́к | ||
| малька́ | малько́ў | |
| мальку́ | малька́м | |
| малька́ | малько́ў | |
| малько́м | малька́мі | |
| мальку́ | малька́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Físchbrut
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wylęg, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Пі́тра ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́льчыцца ’дзяцініцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
малёк
мальки́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ксень ’страўнік у шчупака’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)