ма́лый​II сущ.

1. (молодой человек, юноша, подросток) хло́пец, -пца м., хлапчы́на, -ны м.;

2. (мужчина, человек) разг. хло́пец, -пца м.;

ма́лый с голово́й хло́пец з галаво́й;

3. (слуга, лакей) уст. слуга́, -гі́ м., лаке́й, -ке́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лый​I прил. малы́; (меньшего размера, чем нужно) замалы́; (небольшой) невялі́кі; (мелкий) дро́бны;

ма́лая бу́ква мала́я лі́тара;

ма́лая ско́рость мала́я ху́ткасць (ско́расць);

са́мое ма́лое са́ма менш, са́ма ме́ней;

ма́лый ход мор. малы́ ход;

◊

мал мала́ ме́ньше адзі́н пад адны́м;

от ма́ла до вели́ка ад мало́га да вялі́кага;

стар и мал стары́ і малы́;

с (от) ма́лых лет зма́лку, з мале́нства, з малы́х год;

без ма́лого без не́чага, (почти) ледзь не, ама́ль, траха́ не;

за ма́лым де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малый

Том: 17, старонка: 248.

img/17/17-248_1142_Малый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

хлапчы́на м., разг. дети́на, ма́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязна́чны (очень малый) незначи́тельный;

~ная су́ма — незначи́тельная су́мма;

~ныя зме́ны — незначи́тельные измене́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юс м., филол. юс;

○ юс вялі́кі — юс большо́й;

юс малы́ — юс ма́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ничто́жный

1. (очень малый) мізэ́рны; (незначительный) нязна́чны;

2. (никчёмный) нікчэ́мны;

ничто́жный челове́к нікчэ́мны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пёс саба́ка, -кі м.;

Большо́й Пёс астр. Вялі́кі Пёс;

Ма́лый Пёс астр. Малы́ Пёс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юс филол. юс, род. ю́са м.;

юс большо́й юс вялі́кі;

юс ма́лый юс малы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́ханькі, ма́ханькій, ма́хенькі, ма́хонькі, махо́сенькі, махо́хоханькі, маху́сенькі, махоткі, маху́ткі, маху́тэнькі ’дробны, маленькі’ (Бяльк., Нас., Растарг., добр., Мат. Гом.). Прымыкаюць да рускамоўнага арэалу. Утвораны ад малы, рус. малый па аналогіі да легохонький, тихохонький (Фасмер, 2, 585) з выпадзеннем склада ‑ле‑ (‑лё‑), параўн. ст.-рус. малехонький ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)