Малоец ’паважаны малады чалавек, хлопец’ (КЭС, лаг.). Укр. молодець, рус. молодец, славен. mládec, серб.-харв. mladac ’тс’, ’жанаты малады мужчына’, mlaci ’маладыя (на вяселлі)’. Да прасл. mold‑ьcь. Аб мене ‑дз‑ > ‑й‑ гл. Карскі, 1, 351.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малайца́ ’ўслаўленая, заслужаная дзяўчына, жанчына’ (КЭС, лаг.). Да малоец (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малойца ’хлопец’ (навагр., Сл. ПЗБ). Бел. рэгіяналізм. Да маладзец (гл.). Суфікс ‑ца пад уплывам польск. мовы (Карскі 2-3, 32). Гл. таксама малоец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)