Тыдзень малдаўскай літаратуры 4/352

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Акадэмія навук Малдаўскай ССР 1/181; 6/5, 577

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кінафестывалі Прыбалтыйскіх рэспублік, Беларускай і Малдаўскай ССР 5/571; 6/578; 10/568

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

малда́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малда́ўскі малда́ўская малда́ўскае малда́ўскія
Р. малда́ўскага малда́ўскай
малда́ўскае		 малда́ўскага малда́ўскіх
Д. малда́ўскаму малда́ўскай малда́ўскаму малда́ўскім
В. малда́ўскі (неадуш.)
малда́ўскага (адуш.)		 малда́ўскую малда́ўскае малда́ўскія (неадуш.)
малда́ўскіх (адуш.)
Т. малда́ўскім малда́ўскай
малда́ўскаю		 малда́ўскім малда́ўскімі
М. малда́ўскім малда́ўскай малда́ўскім малда́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

румы́на-малда́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. румы́на-малда́ўскі румы́на-малда́ўская румы́на-малда́ўскае румы́на-малда́ўскія
Р. румы́на-малда́ўскага румы́на-малда́ўскай
румы́на-малда́ўскае		 румы́на-малда́ўскага румы́на-малда́ўскіх
Д. румы́на-малда́ўскаму румы́на-малда́ўскай румы́на-малда́ўскаму румы́на-малда́ўскім
В. румы́на-малда́ўскі (неадуш.)
румы́на-малда́ўскага (адуш.)		 румы́на-малда́ўскую румы́на-малда́ўскае румы́на-малда́ўскія (неадуш.)
румы́на-малда́ўскіх (адуш.)
Т. румы́на-малда́ўскім румы́на-малда́ўскай
румы́на-малда́ўскаю		 румы́на-малда́ўскім румы́на-малда́ўскімі
М. румы́на-малда́ўскім румы́на-малда́ўскай румы́на-малда́ўскім румы́на-малда́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малдава́не, ‑ван; адз. малдаванін, ‑а, м.; малдаванка, ‑і, ДМ ‑нцы; малдаванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Малдаўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагау́зы, ‑аў; адз. гагауз, ‑а, м.; гагаузка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. гагаузкі, ‑зак; ж.

Народ, па культуры блізкі да балгар, які жыве ў Малдаўскай і Украінскай ССР, а таксама ў Балгарыі і Румыніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАГДА́Н I

(?—1365),

першы гаспадар (князь) незалежнай Малдаўскай дзяржавы (з 1359). У 1359 узначаліў паўстанне валахаў (продкі румынаў і малдаванаў), падтрыманае насельніцтвам Усх. Прыкарпацця, супраць намаганняў венг. караля скасаваць аўтаномію краю. Перасяліўшыся з часткай валахаў у даліну р. Малдова, Багдан аб’яднаў большасць зямель Усх. Прыкарпацця ў адзінае Малдаўскае княства (сталіца г. Бая) і ў 1365 дамогся прызнання яго незалежнасці ад Венгрыі.

т. 2, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лагафе́т

(польск. logofet, ад гр. logothetes = кантралёр рахункаў)

1) чыноўнік у візантыйскім дзяржаўным апараце, які адказваў за фінансы, збор падаткаў, пошту, замежныя справы і інш;

2) вышэйшы дзяржаўны чын у Малдаўскай дзяржаве 15—19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ты́дзень, ‑дня, м.

Адзінка вылічэння часу ад панядзелка да наступнай нядзелі ўключна. Другі дзень тыдня. □ Бадай кожны тыдзень у панядзелак ездзіў [Міхалка] .. на кірмаш [у мястэчка]. Бядуля. // Адрэзак часу ў сем дзён, які адлічваецца з любога дня; сямідзённы тэрмін. Туравец падумаў, што яны з Машай не бачыліся ўжо цэлы тыдзень. Мележ. Дзед Аўсей .. калі гаварыў аб якіх падзеях, то .. дакладна вызначаў іх час: — Гэта было... тыдзень пасля таго, як мы выязджалі на баявую аперацыю. Лынькоў. // чаго або які. Сямідзённы прамежак часу, вызначаны для правядзення якой‑н. грамадскай работы, кампаніі. Тыдзень малдаўскай літаратуры праходзіць у знамянальныя дні. «Звязда».

•••

Рабочы тыдзень — пэўная колькасць дзён у тыдні, прызначаных для работы.

Без году тыдзень — зусім нядаўна.

Сем пятніц на тыдні ў каго гл. пятніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)